pieniądz

1. pot. Ciężkie, drogie, duże, grube pieniądze; ciężka, duża, gruba, grubsza forsa, gotówka, suma, sumka; ciężki grosz «duża kwota pieniędzy»: (...) jako jedyny z łódzkich fabrykantów miał prawdziwy tytuł arystokratyczny, kupiony za ciężkie pieniądze wraz z zamkiem w Turyngii. Polityka 21/2000. (...) produkował po wojnie konserwy i dorobił się grubej forsy. K. Moczarski, Rozmowy.

2. pot. Leżeć, spać, siedzieć na pieniądzach, na forsie «mieć dużo pieniędzy i nie lubić ich wydawać»: Pan śpisz na pieniądzach, i do tego nielegalnych (...). M. Piątkowska, L. Talko, Talki. (...) pan niby to trzyma z robotnikami, a sam siedzi na pieniądzach i jada jak hrabia (...). J. Brzechwa, Owoc.

3. Pieniądze się kogoś nie trzymają «ktoś jest rozrzutny»: Nie jesteś oszczędna. Pieniądze w ogóle się ciebie nie trzymają. Cosm 11/1998.

4. Rzucać pieniądze, pieniędzmi (na wszystkie strony); rzucać, rozrzucać, sypać pieniądze, przestarz. złoto garściami «być rozrzutnym, wydawać dużo pieniędzy»: – Dwadzieścia złotych na kino! Całe dwadzieścia złotych! – biadała mama. – Ta Alicja, niby taka rozsądna, a tak rzuca pieniędzmi bez powodu. H. Ożogowska, Głowa. Jednał sobie w Niemczech stronników i zwalczał wrogów, obu garściami rzucając złoto. P. Jasienica, Polska Piastów.

Chować, brać pieniądze do (własnej) kieszeni zob. kieszeń 1.

Ktoś może wytapetować sobie pieniędzmi ściany zob. wytapetować.

Liczyć się, rachować się z pieniędzmi zob. liczyć się 1.

Ładować w coś, w kogoś pieniądze zob. ładować.

Łatwy pieniądz zob. łatwy.

Marny, psi pieniądz, marne, psie pieniądze zob. grosz 6.

Mieć pieniędzy jak lodu zob. lód 4.

Pieniądze idą, płyną jak woda zob. woda 5.

Pranie brudnych pieniędzy zob. pranie 2.

Robić (na czymś) pieniądze zob. robić 15.

Utopić pieniądze w czymś zob. utopić.

Wydusić z kogoś pieniądze zob. wydusić.

Wyłożyć, wyliczyć itp. pieniądze na stół zob. stół 6.

Wyrzucać pieniądze (w błoto, za okno) zob. wyrzucić 2.

Za żadne pieniądze (nie zrobić czegoś) zob. żaden 1.

Żywy pieniądz zob. żywy 5.